W swym liczniku mam sto lat,
więc na duszę czyha kat.
Jest odziany w czarną skórę
i buciory szaro-bure.
Lecz nie tylko on tam czyha
i smród życia znośnie wdycha.
Jest też anioł w białym swetrze,
chyba go widziałam w metrze.
No więc wszyscy już dotarli,
ci co o śmierć się otarli.
Teraz zmykam z życia tego,
by nie rządzić więcej złego.
środa, 6 lutego 2013
niedziela, 3 lutego 2013
Wolna w zamkniętym świecie
Strzeż mnie moje Słońce,
przed księżyca blaskiem.
Skryj promienie lśniące
Pod srebrnym zatrzaskiem.
Obmyj mnie Kochanie
Z pragnienia, potrzeby.
Ukój me wołanie,
Dociskając mnie do gleby.
Uchroń mnie w swej duszy
I daj do zrozumienia,
Że anioł strzela z kuszy
bez chwili zwątpienia.
czwartek, 17 stycznia 2013
Sumienie wołem
Rzesza podburzonych aniołów,
zwartym szykiem do nieba podąża,
bo ktoś bez sumienia
w padole okrucieństwa się pogrąża.
Być jedynie kochającym wroga w sobie,
niezniszczalnym losu wołem,
to przekleństwo dusz klęczących w grobie,
pod zgaszonych zniczy kołem.
Gdy strzały cielistego anioła popadniesz ofiarą,
nie obędziesz się bez krzyku krwawego sumienia.
Przepełnione ono bowiem chcicy grosza miarą,
dążącego w stronę nadmiernego grzechu czynienia.
środa, 16 stycznia 2013
Doceń nim pogrzebiesz...
Doceń dobry Boże,
żem jest tu dla Ciebie.
Kto mi dopomoże,
jeśli Tyś jest w niebie?
Zawieruchą czy też deszczem,
nie pozbędziesz się poety,
który tworzy z lekkim dreszczem,
zagłuszając dźwięk monety.
Choć od światła szybszy jestem,
nie przegonię za nic czasu.
Więc za Ciebie skromnym gestem
wiodę życie bez kompasu.
I nie szperaj w mym obliczu,
gdym jest szczerą weną snuty,
bo nazajutrz przy mym zniczu,
śpiewać będą smętne nuty.
sobota, 12 stycznia 2013
Zegar
kiedy smutno ci, bo tracisz
z pola widzenia swego
oczy mamy
dłonie taty
myśl o jutrze i to wzgórze wspomnień
zaczynasz odliczać
przesuwając kolejną wskazówkę
i włócząc się po coraz starszej linii
błękitnego jeziora młodości
spójrz w mą dłoń
i odczytaj znaki
mówiące jednoznacznie to, że
najsilniejszy jest on z nas
nie do zatrzymania czas
piątek, 4 stycznia 2013
Zdradziecki sen
tylko cichy szum wie
co tak naprawdę
mam teraz na myśli
koniec
budzisz się pośród innych
niewiernych
radioaktywnych dusz
ratujących się z opresji
bycia zimnym trupem
tylko nowa era sprawi
że zainteresujesz się zgonem
własnego sumienia
zedrę z ciebie ubranie
i tępym nożem
wydostanę z ciebie
to wysuszone i blade
serce
wzbij tylko jedną myśl
o mnie
a apokalipsę rozpętasz
na własne życzenie
dosyć
obudź mnie i postaw
wodę na herbatę
czwartek, 3 stycznia 2013
Pamięć byłej
błąkasz się bez skutku
mimo woli brniesz w nieznane
a tu koniec drogi twojej
daj sekundę albo więcej
i zapomnij o mnie
zniknę
wzejdę
ty upadniesz
przestrogami klnąc
odejdziesz
twoje lśniące szczupłe ciało
wyda z siebie dech ostatni
a ja pójdę w zaniedbaniu
na dno duszy pełnej oszczerstw
zamknę rozdział książki twojej
i ukryję go w okładce
tak byś wiedział co cię czeka
zanim jeszcze zaczniesz
Subskrybuj:
Posty (Atom)